மூலிகையின் பெயர் -: பனை.
2. தாவரப் பெயர் -: BORASSUS FLABELLIFERA.
3. தாவரக்குடும்பம் -: ARECACEAE.
4. வகைகள் -: இது கூந்தல் பனை, மற்றும் கரும்பனை என இரு வகைப்படும்.
5. பயன் தரும் பாகங்கள் -: நொங்கு, பனம்பழம், பனங்கிழங்கு, பனை ஓலை, குருத்து, பனை கருக்கு, பனைப்பால், முற்றிய மரம் முதலியன.
4. வளரியல்பு -: பனை கற்பக மரமாகும். கூந்தல் பனை, கரும்பனையில் கரும்பனையே மருத்துவ குணமுடையதாகும். பனை இந்தியாவில் தமிழ் நாட்டிலும், ஜாப்னா மற்றும் இலங்கையிலும் அதிகமாகக் காணப்படும். இது எல்லா மண்வளத்திலும் வளர்க்கூடியது. வரட்சியைத் தாங்கி வளரக்கூடியது. பனை வைத்தவனுகுப் பயன் தராது என்பர். இதன் வளர்ச்சி ஆரம்பத்தில் மெதுவாக வளரும். நூறு ஆண்டுகள் உயிருடன் இருக்கும். இது தொண்ணூறு அடிக்கு மேல் வளரும். பனங்கை ஓலை 9 -10 அடி நீளம் வரை நீண்டிருக்கும். பக்கவாட்டில் அடுக்கடுக்காக பனங்கை வளர்ந்திருக்கும். இது விதை மூலம் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.
5. மருத்துவப் பயன்கள்- பனை உடலுக்கு ஊட்டத்தை அளிப்பது. குளிர்ச்சி தருவது. வெப்பத்தைத் தணிப்பது, துவர்ப்பும் இனிப்பும் கலந்த சுவை உடையது.
பனை மரத்தின் பால் தெளுவு-தெளிவு எனப்படும். சுண்ணாம்பு கலவாதது கள் எனப்படும். வைகறை விடியல் இந்தப் பாலை 100 -200 மி.லி. அருந்தி வந்தால் போதும். உடல்குளிர்ச்சி பெறும். ஊட்டம் பெறும். வயிற்றுப் புண் நிச்சையம் ஆறிவிடும். புளிப்பேறிய கள் மயக்கம் தரும், அறிவை மயக்கும் ஆனல் உடல் நலத்தைக் கொடுக்கும். சுண்ணாம்பு சேர்த்த தெளிவு எல்லோருக்கும் சிறந்த சுவையான சத்தான குடிநீராகும். அதைக் காய்ச்சினல் இனிப்பான கருப்பட்டி கிடைக்கும்.
நுங்கு வெயிலின் கொடுமையைக் குறைக்க மனிதனுக்குக் கிடைத்த அரு மருந்தாகும். எல்லா வயதினருக்கும் ஏற்ற சிறந்த சத்துணவாகும். நுங்கின் நீர் வேர்க்கருவிற்குத் தடவ குணமாகும்.
பனம்பழம் சிறந்த சத்துணவாகும். உயிர் சத்து நிறைந்தது. பித்தம் தருவது. சுட்டு சாப்பிடலாம்.
பனங்கொட்டையை மிருதுவான மண் அல்லது ஈர மணலில் புதைத்து வைத்து இரண்டு மூன்று இலை விட்ட பின் தோண்டி கொட்டைக்குக் கீழ் உள்ள நீண்ட கிழங்கை எடுத்து வேக வைத்துச் சாப்பிட்டால் மிகச் சிறந்த ஊட்ட உணவாகும். சிறு குழந்தைகளுக்கு உடலைத் தேற்றும்.
பனை மரத்தின் அடி பாகத்தில் கொட்டினால் நீர் வரும் அதை கருப்படை, தடிப்பு, ஊரல், சொறி உள்ளவர்களுக்கு அதன் மீது தடவினால் குணமடையும். ஐந்தாறு முறை தடவ வேண்டும்.
பனையோலை வேய்த இருப்பிடம்ஆரோக்கிய வாழ்வைத் தரும். வெப்பம் அண்டாது. இதில் விசிறி, தொப்பி, குடை, ஓலைச்சுவடி தயார் செய்யப் பயன் படும். கைவினைப் பொருள்கள் செய்யலாம். இந்தோனேசியாவில் ஓலையை எழுதும் பேப்பராகப் பயன் படுத்தினார்கள். அதைப்பக்குவப்படுத்த கொதிநீரில் வேக வைத்து மஞ்சள் பொடி இட்டு ஓரத்தில் ஓட்டைகள் போட்டு ஏட்டுப் புத்தகம் உண்டாக்கினார்கள்.
கண்ணில் புண் ஆனால் பனை குருத்து மட்டையைத் தட்டிப் பிழிந்த சாறு மூன்று நாள் விட குணமடையும் எரிச்சில் தீரும்.
அடிப்பனை வெட்டிசோறு செய்தார்கள். பனங்கையில் பிரஸ் செய்தனர். கயிறுகள் தயார் செய்தனர். வேலிக்கும் பயன் படுத்தினர். பனையின் எல்லாபாகமும் உபயோகப் படுத்தினார்கள்
ஒரு கிராமத்து சிறுவனின் நினைவலைகள் : ஒற்றை பனை
பனைமரம் தமிழரின் வாழ்விலும், மரபிலும் ஒன்றோடு ஒன்றாக கலந்தது. கிராமத்து வீடுகள் பனை சார்ந்த பொருட்க்களால் கட்டப்பட்டிருக்கும். செம்மண் சுவர் எழுப்பி அதன் மீது பனங்கை வைத்து அதன் மீது பனை ஓலை வேயப்பட்டுஇருக்கும். பனை நாரை கொண்டு பனை ஓலையையும் , பனங்கையும் இணைக்கப்பட்டுஇருக்கும். இந்த கூரை வீடானது வெயில் காலத்தில் குளிர்ச்சியையும் மழை காலத்தில் கன கனவென்று இருக்கும். அது பனை மரத்துக்கும் செம்மண்ணுக்கும் உள்ள குணாதிசயம்.
கண்மாய் ஓரங்களில் உள்ள ஒற்றை பனைமரம் எப்போதும் தனது ஓலை மட்டையால் பேசிக்கொண்ட இருக்கும், நாங்கள் குளித்து விட்டு நடந்து வருகையில் பனை மட்டையின் உரசல் யாரோ பின்னாலிருந்து கூப்பிடுவது போல் இருப்பதால் அரண்டு அடித்து ஓடிவந்து, இரவில் காய்ச்சல் வரும் அளவில் பயந்து போய்விடுவோம். அப்புறம் அதற்கு தனியாக தூன்னுர்(திருநீர்) போட செவ்வாய், வெள்ளிகளில் வரிசையாக கொழும்பர்(கொழும்பு சென்று வந்தால் அவர்க்கு கொழும்பர் என்று பெயர் ) வீட்டில் காத்து இருப்போம்.
கோடை விடுமுறை நாட்களில் சரியாக பனைமரங்கள் காய்க்க தொடங்கி விடும். 25 பைசாவுக்கு ஒரு நூங்கு வாங்கி குடித்து விட்டு, இரண்டு நூங்கை கூடு வைத்து நூங்கு வண்டி ஒட்டிய சந்தோசம் இன்று எந்த வண்டி ஒட்டி போனாலும் கிடைக்காது. கோடை வெயிலின் உக்கரத்தின் பயனாக வேர்க்குரு வந்து விடும், அதற்கு நூங்கின் சாற்றை பூசிக்கொள்ளுவது ஒரு மிகசிறந்த மருத்துவம். இந்த மருத்துவ யுக்திகள் இயல்பாகவே கிராமத்தின் காற்றில் கலந்து இருக்கும் போல.
நுங்கு சீசன் முடிந்து வெட்டாமல் விட்ட காய்கள், பனம் பழமாகி காற்றின் கைவண்ணத்தில் கீழே விழுந்து மணம் பரப்பி கொண்டுஇருக்கும். பனம் பழத்தின் வாடைக்கு முன்னால் எந்த பழமும் நிற்க முடியாது, பனம் பழம் சாப்பிட்டுவிட்டு, நார் ஒட்டிய வாயுடன் பள்ளி சென்று அமர்வோம். காற்றில் சீவிய தலை கலைந்து இருந்தால், தலையை சப்பிப்போட்ட பனகொட்டை மாதிரி இருக்கு என்று கேலி செய்வதுண்டு..
பனை மரத்தின் ஓலைகளில், துக்கனங் குருவிகள் தனது கூட்டை அந்த வருடத்தின் பருவக்காற்றின் நிலைக்கு ஏற்றவாறு அமைத்து இருக்கும். கூட்டின் வாய் பகுதி வடக்கு திசையை நோக்கி இருந்தால் அந்த வருடம் வடமேற்கு பருவமழை சுமாராக தான் இருக்கும், அதே போல் கூட்டின் வாய்ப்பகுதி தென் திசையை நோக்கி இருந்தால் , தென் மேற்கு பருவ மழை சுமாராக இருக்கும் என்று குருவியின் கூட்டை வைத்து கிராமத்து கிழவர்கள் கணிப்பார்கள். அந்த கணிக்கும் வித்தை குருவிக்கு கற்று கொடுத்தது யார்?. இயற்கையை மிஞ்சிய ஆசான் யாரும் இல்லை இந்த பூவுலகில்.
துக்கனங் குருவியின் கூட்டின் அமைப்பை போன்று எந்த ஒரு என்ஜினீயரால் வடிவமைத்து கட்ட முடியாது, குருவி கூட்டை கட்டி முடித்து கடைசியில் ஒரு களிமண் உருண்டையே எடுத்து கூட்டின் ஓரத்தில் வைத்து விடும், அப்புறம் எங்கோ தேடி பிடித்து ஒரு மின்மினி பூச்சியை பிடித்து வந்து களிமண்ணில் பதித்து விடும், வீட்டிற்கு முதன் முதலில் விளக்கு வைக்க வேண்டும் என்று சிந்தித்தது மின்மினி பூச்சியாக தான் இருக்கும். துக்கனங் குருவியின் கூட்டை எடுத்து பார்த்தால் குருவி எந்த இடத்தில ஆரம்பித்து எந்த இடத்தில் முடித்து இருக்கும் என்று அறிய முடியாது. ஐந்தறிவு பறவை ஆறறிவு மனிதனுக்கு விடும் சவால் தான் இது..
பனங்கிழங்கு, பதநீர் போன்ற சுவை மிகுந்த பொருட்களுக்கு இணையான ஒரு பொருளை எந்த வேதியல் கூடத்திலும் உருவாக்க முடியாது. பன ஓலையை ஸ்பூன் செய்து சுட சுடச் மொச்சை சிந்தாமணி அரசம் இழையில் வைத்து சாப்பிட பொழுதுகள் மீண்டு வராது.
பனை ஓலையில் மூலிகை சாற்றை பூசி, எழுத்தாணி கொண்டு எழுதி இருக்கிறார்கள். காலம் காலமாக பனை மரம் தனது அடி முதல் நுனி வரை இந்த மனித சமூகத்திற்கு பலன் கொடுத்து வந்து இருக்கிறது. பனை நார் கொண்டு பின்ன பட்ட கூடைகள், கடகா பெட்டிகள், கிளு கிளுப்பைகள், ஓல கொட்டன்கள் இப்பொழுது கிராமத்தில் கூட பயன் படுத்தாமல் இருப்பது வேதனையான ஒரு விஷயம். கூடிய விரைவில் இவை அனைத்தும் மியூசியத்தில் பார்க்கலாம்.
பனை மரத்தின் பயன் அறிந்தும், இன்று பனைமரம் வெட்டி சாய்த்து செங்கல் சூளைகளில் எரிந்து சாம்பலாகிவிடுகிறது. இன்றய சூழலில், பணத்திற்காக எல்லாத்தையும் விற்கும் மனநிலையும், Use and throw கலாச்சாரமும் பனை மரத்தையும் பதம் பார்த்து கொண்டு இருக்கிறது.
பனை மரத்தை நட்டு, பராமரித்து அடுத்த தலை முறையிடம் கொடுப்பது, நமக்கு பனை கொடுத்த பலனுக்கு கைமாறக இருக்கும்.
